ನವೆಂಬರ್ ಸಂಭ್ರಮ

ನವೆಂಬರ್ ತಿಂಗಳೆಂದರೆ ಅಚ್ಚು ಮೆಚ್ಚು. ಕನ್ನಡ ರಾಜ್ಯೋತ್ಸವ ಒಂದು ಕಡೆಯಾದರೆ ಇನ್ನೇನು ಹತ್ತಿರವಾಗುವ ಹುಟ್ಟಿದ ಹಬ್ಬಕ್ಕೆ ಮನಸ್ಸು
ಕಾಯುತ್ತಾ ಕೂತು ಬಿಡುತ್ತದೆ. ಹಾಗೆ ನೋಡಿದರೆ ಎಲ್ಲಾ ಮುಖ್ಯ ಸಂಗತಿಗಳು, ಘಟನೆಗಳು ಈ ತಿಂಗಳಲ್ಲೇ ನಡೆಯುತ್ತದೇನೋ ಎಂದು ಕೂಡ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಅನಿಸುತ್ತದೆ. ವರುಷವಿಡೀ ಹೋಗಿದ್ದೇ ಗೊತ್ತಾಗುವುದಿಲ್ಲ,  ಅದೇ ಈಗ ಇನ್ನೆರಡು ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಸಂವತ್ಸರವೆ ಮುಗಿಯುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವಾಗ ಮನಸು ಯೋಚನೆಯಲ್ಲಿ , ಅಥವಾ ಇನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಹುಮ್ಮಸ್ಸಿದ್ದರೆ ಏನೋ ಹೊಸ ಚಟುವಟಿಕೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗುತ್ತದೆ.

ದೀಪಾವಳಿಯ ಸಂಭ್ರಮ ಕೂಡಿಕೊಂಡು ನವೆಂಬರ್ ಗೆ ಒಂಥರಾ ಹೊಸ ಬೆಳಕಿನ ಅದೃಷ್ಟ. ಅಪ್ಪನ ಕೊಡಿಸೊ ಹೊಸ ಬಟ್ಟೆ ,ಪುಸ್ತಕ, ಪಟಾಕಿ ಇವೆಲ್ಲಾ ಮತ್ತೊಂದು ಹೊಸ ಅಂಶವನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ ಸೇರಿಸುತ್ತದೆ. ಪ್ರತಿವರ್ಷವೂ ಹರ್ಷದಾಯಕವೇ ಆಗಿದ್ದ ಈ ತಿಂಗಳು 2012 ರಲ್ಲಿ ಕಹಿ ನೆನಪನ್ನು ಕೊಟ್ಟ ವರ್ಷವೂ ಹೌದು. ಆಗಿದ್ದಿಷ್ಟೇ,  ನವೆಂಬರ್ ಮೊದಲನೇ ವಾರದಲ್ಲಿದ್ದ ಮೂರು ಕಂಪೆನಿಯ ಕ್ಯಾಂಪಸ್ ಸೆಲೆಕ್ಷನ್ ಅಲ್ಲಿ ಸೆಮಿಫೈನಲ್ ಅಲ್ಲಿ ಸೋಲು.  ಅಲ್ಲಿಂದೀಚಿಗೆ ಅಂದರೆ 2015 ವರೆಗೂ ಕೆಲಸ ಸಿಕ್ಕಿ ಎಲ್ಲಾ ಸರಿಯಾದರೂ ಆ ಕಪ್ಪು ಛಾಯೆ ಬಿಡಲಿಲ್ಲ. ಎಲ್ಲೋ ಕಳೆದು ಹೋದ ಕಾನ್ಫಿಡೆನ್ಸ್ ಮೂರು ವರ್ಷ ತುಂಬಾ ಕಾಡಿದ್ದಂತೂ ನಿಜ. ಏನೇ ಗೆದ್ದರೂ ಸೋತದ್ದೇ ಹೆಚ್ಚು ನೆನಪಾಗುವುದು ಹಾಗೆ ಒಂದು ಶೂನ್ಯಭಾವ ಉಳಿದೇ ಇತ್ತು. ಅದೇ ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ಆವರಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದು ಹೌದು.

ಇಂತಹ ಒಂದು ಒಂಟಿತನದ ಬೇಸರದ ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ವೇಳೆಗೆ ಊಟ ಸೇರದೆ,  ಹಸಿವು ಹೆಚ್ಚಾದಾಗ ಹುಟ್ಟಿದ್ದು ಮಳೆಯ ರಂಗೋಲಿ. ಅದೂ ಕೂಡ ನವೆಂಬರ್  ಎರಡರಂದು 2014 ರಲ್ಲಿ. ನಂತರ ಬೇಸರ, ಕಾತರ, ಮನಸಿನ ವ್ಯಾಪಾರವನ್ನೆಲ್ಲಾ ಕಾರಿಕೊಂಡಿದ್ದು ಇದರಲ್ಲೇ. ಏನೋ ಎಲ್ಲಾ ಸಿಕ್ಕಿದರೂ,  ಏನೇ ಸಿಗದಿದ್ದರೂ ಯಾವುದೋ ಮಾಯಾಮೃಗಕ್ಕಾಗಿ ಓಡುತ್ತಲೇ ಇರುವುದು ಎಲ್ಲರ ದೌರ್ಬಲ್ಯ ಅನಿಸುತ್ತದೆ. ಯಾರೊಬ್ಬರಿಗೆ ಕಾಯುವ ಹಪಹಪಿ, ಯಾರನ್ನೋ ನೆನೆಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಕನಸು, ಯಾರ ಮಾತಿಗೋ ಅರಳುವ ಹೃದಯ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆಯಂತೂ ಯಾರಾದರೂ ಬಂದು ನಮ್ಮ ಬದುಕನ್ನು ಅಪ್ಪಿ ನಡೆಸಲಿ ಎಂದು ಕಾಯುತ್ತೆವೇನೋ.. ಹೀಗೆ ಮರೀಚಿಕೆಯ ಹಿಡಿಯುವ ಓಟದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲವನು ಬಿಟ್ಟು ಇಲ್ಲದುದರೆಡೆಗೆ ತುಡಿಯುತ್ತಲೇ ಇದ್ದೆ. ಆಗ ನನ್ನ ಜೊತೆಗೆ ಇದ್ದುದ್ದು ಮಳೆಯ ರಂಗೋಲಿ. ಎಲ್ಲದರ ಅಂತ್ಯವೂ ಒಂಟಿತನದಲ್ಲೇ ಆಗಬೇಕು , ನೆರಳು ಕೂಡ ಕತ್ತಲಾಯಿತೆಂದರೆ ಜೊತೆ ನಿಲ್ಲಲಾರದು ಅಂಥದರಲ್ಲಿ ನಮ್ಮಂಥ ಮನುಷ್ಯರು ಎಲ್ಲಿ ತನಕ ಜೊತೆಗೆ ಬಂದಾರು? ಅದಕ್ಕೆ ಮಳೆಯ ರಂಗೋಲಿಯೇ ನನಗೆ ಬೆಸ್ಟ್ ಫ್ರೆಂಡ್.

ನನ್ನ ಈ ಫ್ರೆಂಡ್ ಗೆ ಇವತ್ತಿಗೆ ಒಂದು ವರ್ಷ. ಇದರ ಜೊತೆಗೆ ಅಕ್ಕ ಪಕ್ಕದ ಸ್ನೇಹಿತರ ಬ್ಲಾಗು ಕೂಡ ನನಗೆ ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟ. ಅವರೆಲ್ಲರಿಗೂ ಇಷ್ಟು ದಿನ ಅದರ ರೋದನೆಯನ್ನ ಕೇಳಿ ತಿದ್ದಿದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ನಾನು ಚಿರ ಋಣಿ. ಅದರಲ್ಲೂ ಅಂಬೆಗಾಲು, ಹೆಜ್ಜೆ ಗುರುತು, ಮನದಿಂಗಿತಗಳ ಸ್ವಗತ, ಭಾವ ಶರಧಿ, ಮಂದಾಕಿನಿ ಕಾಲ್ನಡಿಗೆ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ತುಂಬಾ ಧನ್ಯವಾದಗಳು.